Jij gelukkig, zij gelukkig

Alle vlees- en voedselschandalen op een stokje. We zien nog steeds veel én vaak door de vingers hoe het er écht aan toegaat in de wereld. Zo ook in de vleesindustrie. Ik lees net een verhaal van een 22-jarige held die van klare communicatie houdt.

En op eenzelfde manier met zijn beesten omgaat. En met het vlees dat hij eet en serveert. Biologisch namelijk. Biologisch? Saaaaai…. ‘Jaahaaaa…, nu weten we het wel’.
‘Het kost wel het dubbele’ en ‘Het is me niet duidelijk wat het verschil is’.
Dat soort woorden. En… dito keuzes. (ik was er ook zo een)

Van registeraccountant tot eerlijke handel
Nu lees ik net in mijn mailbox een superleuke en inspirerende mail van Katja. Een van die onderwerpen was: Alexander! Een jonge slager die besloot van de studie registeraccount af te stappen en voor eerlijk vlees te kiezen. En Katja schreef er een artikel over.

Scharrelen en ravotten, dat is wat hun dieren doen. Oh ja, ‘achter thuis’ nog wel.

“Dieren die een volwaardig en natuurlijk leven leiden. Zonder krachtvoer, zonder antibioticum. Dat is nog wel wat anders dan de dieren die in de vleesindustrie eindigen als anonieme lapjes.”

“Dat verschil proef je. En het is ook nog eens gezonder”, deelt Alexander enthousiast.

Vlees eten zielig?
Vegetariërs daargelaten, bepaal zelf wat je zielig, eerlijk & lekker vindt. Dat je bij Alexander ‘weet wat je eet’ of dat je een van de 100 varkens eet die opgepropt in een vrachtwagen over de A35 vervoerd worden.
Ik walgde altijd al van dit laatste. Het ging me door ‘merg en been’ als ik ernaast reed en ik maakte me klein. En tóch zette ik nog steeds af en toe dit gevoel opzij, zag ik het door de vingers op het moment dat ik plakjes ossenworst op mijn boterham nam tussen de middag (dat was overigens een van de weinige momenten dat ik toen nog vlees at, dus ik was al aardig op weg). Wel omdat een vriendin me erop wees (na de Filet Americain-uitzending afgelopen jaar) dat ossenworst voor een groot deel wél echt uit vlees bestaat – naast en in verhouding tot de andere ingrediënten die aan het ‘vlees’ worden toegevoegd.

Roomser dan de paus

Ik voel me niet fijn Roomser dan de paus te zijn.
Inmiddels ben ik er echt ook achter dat ik me niet meer fijn voel bij hypocriet eetgedrag.
Ik ben er nog niet, ook ik oefen me rot. Oef!!

En dit…. In mijn ogen een súperinitiatief. Positief nieuws.
Daar hebben we meer van nodig. Broodnodig.

Be the change you want to see in the world.

Ámèn 😉
Wendy

Meer info:

Gepubliceerd op 18 januari 2014

Geschreven door: Wendy (ter Bekke)

Wendy is aanjager en hoofdredacteur van Raakkracht. Branding, betekenis, bewustwording zijn de 3 B's waar ze zich voor inzet. Een pionier in de betekeniseconomie die graag verhalen deelt die het waard zijn om gedeeld te worden.

Reageren? Vinden we leuk!

We vinden het leuk een reactie van je te ontvangen. Uiteraard publiceren we jouw e-mailadres niet online.
PS Velden gemarkeerd met * graag even invullen, thanks!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *